درمان ام اس

misterdiet.ir
بیماری های خودایمنی
تاریخ به روزرسانی۲۲ مهر ۱۴۰۳

با سلام خدمت همه دوستانم در سایت مستردایت.

در این مقاله قصد داریم در مورد درمان ام اس صحبت کنیم. در ادامه توضیح کاملی در مورد بیماری ام اس و درمان ام اس خواهیم داد و تمامی جوانب آن را بررسی می‌کنیم.حتماً پیشنهاد می‌کنیم که اگر سوالی یا تجربه‌ای در این مورد داشتید در قسمت کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید. البته برای این مقاله ویدیویی در نظر گرفته شده است که جهت تکمیل اطلاعات و درک بهتر درمان ام اس توصیه می‌کنیم که حتماً مشاهده بفرمایید.

فهرست موضوعات

بیماری ام اس چیست؟

جهت درک بهتر راهکار درمان ام اس که در انتها خدمت شما ارائه می‌شود حتماً لازم است که اطلاعاتی در مورد بیماری ام اس و علل ایجاد آن بدانیم که در ادامه به شما عزیزان توضیح خواهیم داد.

بیماری ام‌اس (Multiple Sclerosis) یک بیماری مزمن است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این بیماری، سیستم ایمنی به اشتباه به میلین، پوشش محافظ اطراف رشته‌های عصبی، حمله می‌کند.

این آسیب باعث اختلال در ارتباط بین مغز ،کند شدن سرعت حرکت انتقال دستورات عصبی در سایر قسمت‌های بدن می‌شود و منجر به بروز علائم مختلفی می‌شود.

ام اس (ms)

علائم شایع ام‌اس شامل موارد زیر است:

مشکلات بینایی
ضعف عضلانی
مشکلات هماهنگی و تعادل
بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن در اندام‌ها
خستگی

چند مورد از علائم ام اس(ms)

شدت و پیشرفت ام‌اس می‌تواند در افراد مختلف بسیار متفاوت باشد. برخی افراد ممکن است علائم خفیفی داشته باشند، در حالی که دیگران ممکن است با ناتوانی‌های شدیدتری مواجه شوند.

متابولیسم در بیماری ام‌اس:

اختلال عملکرد میتوکندری:

میتوکندری‌ها که ساختارهای تولید انرژی در سلول‌ها هستند، در بیماری ام‌اس به طور غیرعادی عمل می‌کنند. این اختلال در سلول‌های ایمنی و الیگودندروسیت‌ها (سلول‌هایی که میلین تولید می‌کنند) در سیستم عصبی مرکزی بیماران ام‌اس مشاهده می‌شود. اختلال عملکرد میتوکندری می‌تواند منجر به کاهش تولید انرژی و افزایش استرس اکسیداتیو شود که به سلول‌ها و بافت‌ها آسیب می‌زند.

متابولیسم گلوکز و لیپید:

تغییرات در متابولیسم گلوکز و لیپید در بیماری ام‌اس مهم هستند. این تغییرات تعادل انرژی و توانایی سلول‌ها برای ترمیم و نگهداری میلین را تحت تأثیر قرار می‌دهند. اختلال در متابولیسم لیپید به ویژه بر فرآیند ترمیم میلین تأثیر می‌گذارد که برای ترمیم میلین آسیب دیده حیاتی است.

متابولیسم آهن:

تحقیقات نشان می‌دهد که اختلالات در متابولیسم آهن ممکن است با شروع و علائم بالینی ام‌اس مرتبط باشد. سطوح غیرعادی آهن می‌تواند به استرس اکسیداتیو و التهاب کمک کند و بیماری را تشدید کند.

تغییرات متابولیکی سیستمیک:

ام‌اس تنها یک بیماری سیستم عصبی مرکزی نیست بلکه شامل تغییرات متابولیکی سیستمیک نیز می‌شود. این تغییرات شامل تغییرات در متابولوم است که مجموعه کامل متابولیت‌ها در بدن است. این تغییرات می‌توانند مسیرهای بیوشیمیایی مختلف را تحت تأثیر قرار دهند و به فرآیند کلی بیماری کمک کنند.

درک این تغییرات متابولیکی برای توسعه استراتژی‌های درمانی جدید که هدف آن‌ها مسیرهای خاص برای کند کردن یا متوقف کردن پیشرفت ام‌اس است، بسیار مهم است.

علائم بیماری ام اس:

بیماری ام‌اس می‌تواند طیف وسیعی از علائم را نشان دهد که می‌تواند در افراد مختلف بسیار متفاوت باشد. در اینجا علائم شایع مرتبط با ام‌اس آورده شده است:

علائم شایع:

مشکلات بینایی: این می‌تواند شامل تاری دید، دوبینی یا از دست دادن بینایی باشد، اغلب در یک چشم در یک زمان.
ضعف عضلانی: ضعف در یک یا چند اندام، معمولاً در یک طرف بدن در یک زمان.
بی‌حسی و سوزن سوزن شدن: اغلب در صورت، بازوها، پاها و انگشتان.
خستگی: یک علامت شایع و ناتوان‌کننده که فعالیت‌های روزانه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
مشکل در راه رفتن: این می‌تواند به دلیل ضعف عضلانی، اسپاستیسیته یا مشکلات تعادل باشد.
مشکلات هماهنگی و تعادل: مشکلات هماهنگی و تعادل می‌تواند منجر به افزایش خطر افتادن شود.
اسپاستیسیته: سفتی و اسپاسم عضلات، به ویژه در پاها.
اختلالات مثانه و روده: این می‌تواند شامل تکرر ادرار، فوریت یا بی‌اختیاری باشد.
تغییرات شناختی: مشکلات حافظه، توجه و حل مسئله.
تغییرات خلقی: افسردگی، اضطراب و نوسانات خلقی.
درد: درد مزمن یا حملات درد حاد.
سرگیجه و ورتیگو: احساس سبکی سر یا احساس چرخش اتاق.
اختلالات جنسی: مشکلات در عملکرد و رضایت جنسی.

علائم کمتر شایع:

مشکلات گفتاری: گفتار نامفهوم یا مشکل در صحبت کردن.
مشکلات بلع: مشکل در بلع (دیسفاژی).
تشنج: اگرچه نادر است، برخی افراد مبتلا به ام‌اس ممکن است تشنج را تجربه کنند.
از دست دادن شنوایی: نادر اما ممکن است.

علائم اولیه ام اس:

نوریت اپتیک: التهاب عصب بینایی که باعث از دست دادن بینایی و درد می‌شود.
علامت لرمیت: احساس شوک الکتریکی که با حرکات خاص گردن، به ویژه خم کردن گردن به جلو، رخ می‌دهد.

ام اس (ms)

علل ایجاد بیماری ام اس:

همان گونه که در مورد بقیه بیماری‌ها در سایت توضیح داده‌ایم برای درک راهکار قطعی درمان بیماری‌ها و همچنین در اینجا درمان ام اس، باید علل ایجاد آن بیماری را بدانیم که با حذف علل ایجاد کننده ؛ روند بیماری را معکوس کنیم.
این بیماری نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و سیستم ایمنی است. در اینجا عوامل اصلی مرتبط با بروز ام‌اس آورده شده است. البته در پایان با ذکر دلیل در مورد علت اصلی بیماری ام اس با شما عزیزان صحبت خواهیم کرد و راهکارهایی در مورد درمان ام اس ارائه می‌دهیم.

سیستم ایمنی:

ام‌اس به عنوان یک بیماری خودایمنی شناخته می‌شود که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت‌های خود حمله می‌کند. در ام‌اس، این اختلال به میلین، پوشش محافظ رشته‌های عصبی در مغز و نخاع، حمله می‌کند.

همانگونه که در قسمت بیماری‌های خود ایمنی خدمت شما توضیح داده شد اری ام اس نیز از گروه بیماری‌های خود ایمنی محسوب می‌شود که به مشکلات روده و عدم تعادل در میکروبیوم روده باز می‌گردد. در کنار این مشکلات روده و نشتی روده اختلالات هورمونی و مشکلات قند خون و انسولین نیز به عنوان کمک کننده در جهت ایجاد این بیماری نقش دارند. البته در پایان و در ویدیو مربوط به این مقاله در این مورد بیشتر خدمت شما توضیح خواهیم داد.

عوامل ژنتیکی:

ژنتیک نقش مهمی در ام‌اس دارد. اگرچه ام‌اس به طور مستقیم به ارث نمی‌رسد، داشتن سابقه خانوادگی ام‌اس می‌تواند خطر را افزایش دهد. برخی از تغییرات ژنتیکی با حساسیت بیشتر به توسعه این بیماری مرتبط هستند.

عوامل محیطی:

چندین عامل محیطی به افزایش خطر بروز ام‌اس مرتبط هستند:

موقعیت جغرافیایی: ام‌اس در مناطقی که دورتر از خط استوا هستند شایع‌تر است. این ممکن است به سطوح پایین‌تر نور خورشید و ویتامین D مرتبط باشد.
کمبود ویتامین D: سطوح پایین ویتامین D، که توسط بدن در معرض نور خورشید تولید می‌شود، با افزایش خطر ام‌اس مرتبط است.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن خطر بروز ام‌اس را افزایش می‌دهد و می‌تواند پیشرفت بیماری را نیز بدتر کند.

عفونت‌ها:

برخی از عفونت‌های ویروسی، مانند ویروس اپشتین-بار (EBV)، با افزایش خطر ام‌اس مرتبط هستند. این عفونت‌ها ممکن است سیستم ایمنی را تحریک کنند تا به میلین حمله کند.

سایر عوامل خطر:

چاقی: به ویژه در دوران نوجوانی، چاقی با خطر بالاتر بروز ام‌اس مرتبط است.
جنسیت: زنان بیشتر از مردان به ام‌اس مبتلا می‌شوند که نشان می‌دهد عوامل هورمونی ممکن است نقش داشته باشند.
سن: ام‌اس می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در سنین 20 تا 40 سال تشخیص داده می‌شود.

نکته مهم در این زمینه این است که ، کلید درمان ام اس در رفع مشکلات سیستم ایمنی است که این مورد به سیستم روده باز می‌گردد.

مواد غذایی نامناسب در بیماری ام اس:

برای افرادی که مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستند، برخی غذاها می‌توانند علائم را تشدید کرده یا به التهاب کمک کنند. در اینجا چند نوع غذا که به طور کلی توصیه می‌شود از آنها اجتناب کنید، آورده شده است:

غذاهای بسیار فرآوری شده: این غذاها اغلب حاوی افزودنی‌ها و نگهدارنده‌هایی هستند که می‌توانند التهاب را تحریک کنند.
غذاهای پرچرب اشباع شده:مانند اسنک ها و محصولات لبنی پرچرب
کربوهیدرات‌های تصفیه شده: مانند نان سفید، شیرینی‌ها و سایر تنقلات شیرین.
چربی‌های ترانس: موجود در بسیاری از غذاهای سرخ شده و محصولات پخته شده تجاری.
نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر: این نوشیدنی‌ها می‌توانند باعث افزایش قند خون و التهاب شوند.
فیبر های موجود در مواد غذایی گیاهی: گروهی از فیبرها به عنوان لایه محافظ در این مواد غذایی گیاهی وجود دارند مانند لکتین که می‌توانند به تشدید علائم کمک کنند.

همان گونه که در بالا عرض شد که کلید اصلی درمان ام اس بهبود عملکرد روده ،دیواره آن و میکروبیوم موجود در آن هست؛ باید بدانیم که این موارد تنها با تنظیم سیستم غذایی و کنترل استرس ذهنی قابل درمان است.

داروهای امروزه موجود در درمان ام اس

در اینجا مکانیسم‌های عملکرد برخی از داروهای رایج در درمان ام اس آورده شده است:

داروهای موجود در بارار ایران برای درمان ام اس (ms)

داروهای خوراکی:

کلادریبین (Mavenclad): تعداد برخی از سلول‌های سفید خون (لنفوسیت‌ها) که در پاسخ ایمنی نقش دارند را کاهش می‌دهد.
دی‌متیل فومارات (Tecfidera): مسیر Nrf2 را فعال می‌کند که به محافظت در برابر استرس اکسیداتیو و التهاب کمک می‌کند.
دیروکسیمل فومارات (Vumerity): مشابه دی‌متیل فومارات، مسیر Nrf2 را فعال می‌کند تا التهاب را کاهش دهد.
فینگولیمود (Gilenya): لنفوسیت‌ها را در گره‌های لنفاوی به دام می‌اندازد و از رسیدن آنها به سیستم عصبی مرکزی (CNS) و ایجاد آسیب جلوگیری می‌کند.
مونو‌متیل فومارات (Bafiertam): همچنین مسیر Nrf2 را فعال می‌کند تا استرس اکسیداتیو و التهاب را کاهش دهد.
اوزانیمود (Zeposia): گیرنده‌های اسفنگوزین-1-فسفات (S1P) را تنظیم می‌کند و حرکت لنفوسیت‌ها به CNS را کاهش می‌دهد.
سیپونیمود (Mayzent): مشابه اوزانیمود، گیرنده‌های S1P را تنظیم می‌کند تا از ورود لنفوسیت‌ها به CNS جلوگیری کند.
تری‌فلونوماید (Aubagio): آنزیم دی‌هیدروورات دهیدروژناز را که برای تکثیر لنفوسیت‌های فعال ضروری است، مهار می‌کند.
پونزیمود (Ponvory): یک تنظیم‌کننده دیگر گیرنده S1P که مهاجرت لنفوسیت‌ها به CNS را کاهش می‌دهد.

داروهای تزریقی:

اینترفرون بتا-1a (Avonex, Rebif): سیستم ایمنی را تنظیم می‌کند تا التهاب و تعداد حملات را کاهش دهد.
اینترفرون بتا-1b (Betaseron, Extavia): مشابه اینترفرون بتا-1a، به تنظیم پاسخ ایمنی کمک می‌کند.
اوفاتوموماب (Kesimpta): CD20 روی سلول‌های B را هدف قرار می‌دهد و باعث کاهش فعالیت سیستم ایمنی می‌شود.
پگ‌اینترفرون بتا-1a (Plegridy): یک فرم طولانی‌اثر از اینترفرون بتا-1a که التهاب و حملات را کاهش می‌دهد.
گلاتیرامر استات (Copaxone, Glatopa): پروتئین پایه میلین را تقلید می‌کند و سیستم ایمنی را از حمله به میلین منحرف می‌کند.

داروهای تزریقی وریدی:

آلمتوزوماب (Lemtrada): CD52 روی سلول‌های ایمنی را هدف قرار می‌دهد و باعث کاهش فعالیت سیستم ایمنی می‌شود.
ناتالیزوماب (Tysabri): چسبندگی سلول‌های ایمنی به عروق خونی را مسدود می‌کند و از ورود آنها به CNS جلوگیری می‌کند.
اوکرلیزوماب (Ocrevus): CD20 روی سلول‌های B را هدف قرار می‌دهد و باعث کاهش فعالیت سیستم ایمنی می‌شود.
میتوکسانترون هیدروکلراید: فعالیت سلول‌های T، سلول‌های B و ماکروفاژها را سرکوب می‌کند و باعث کاهش فعالیت سیستم ایمنی می‌شود.

این داروها با تنظیم سیستم ایمنی، کاهش التهاب، جلوگیری از حمله سلول‌های ایمنی به CNS و کند کردن پیشرفت MS عمل می‌کنند.

دقت داشته باشیم که این دارو ها علت زمینه ای که باعث حمله سیستم ایمنی بدن به خود میشود را از بین نمیبرد ؛ بلکه با ضعیف کردن ایمنی بدن توانایی آن را در حمله به خود بدن کاهش میدهد و به این ترتیب علائم کاهش می یابد.
اما راهکاری که به صورت رژیمی است و در دوره جامع سلامتی هارمونی هورمون ها د مورد آن توضیح داده ایم با رفع علت زمینه ای به درمان ام اس منجر میشود.

درمان ام اس :

راهکار درمان ام اس در سایت مستررژیم:

همانگونه که در بالا در مورد تنها راهکار ریشه ای درمان ام اس صحبت کردیم باید بدانیم که هدف ما برای این کار به چند عامل باز می‌گردد.
عامل اول اینکه وقتی ایه محافظ روده از بین می‌رود و روده توانایی انتخاب در ورود مواد به داخل خون را از دست می‌دهد،هر ماده التهاب آوری که بتواند اختلالی در سیستم ایمنی ایجاد کند ویروس‌ها باکتری‌ها و یا یک سری از فیبرها و پروتئین‌ها می‌توانند به راحتی و مستقیماً وارد جریان خون شوند.

بنابراین اولین کار ترمیم دیواره روده است که با کنترل غذاهای ورودی امکان‌پذیر است.

عامل دوم اینکه ۸۰ درصد ایمنی بدن ما توسط باکتری‌های همزیست یا میکروبیوم ما که در روده زندگی می‌کنند به وجود می‌آید و اگر اختلالی در تعداد و تنوع این‌ها ایجاد شود ایمنی بدن ما با اختلال روبرو می‌شود. نکته مهم اینجاست که تنظیم تعداد و تنوع این باکتری‌ها نیز تنها با رعایت ساعات غذا خوردن و نوع غذاها امکان‌پذیر است.
عامل مهم دیگر در این زمینه کنترل استرس است. امروزه همه می‌دانیم که استرس مزمن و طولانی مدت قاتل سیستم ایمنی است؛اما باید بدانیم که تنها راه کنترل استرس، افزایش آگاهی و بهبود باورهای ذهنی است ،که البته در این مورد نیز ما ویدیوها و آموزش‌هایی در دوره جامع سلامتی هارمونی هورمون‌ها داریم.

اگر قصد تغییر لایف استایل و درمان ام اس را دارید و می‌خواهید قدم بزرگی در بهبود سلامتی خود بردارید حتماً پیشنهاد می‌کنیم که از آموزش‌های دوره جامع سلامتی هارمونی هورمون‌ها استفاده کنید.