درمان پسوریازیس
در این مقاله قصد داریم که در مورد درمان پسوریازیس صحبت کنیم و همانند دیگر مقالات با توجه به علل ایجاد آن راهکارهایی در زمینه درمان پسوریازیس در اختیار شما قرار دهیم. قبل از شروع مطالب حتماً پیشنهاد می‌کنیم که برای درک بهتر به ویدیوی مربوط به همین مقاله مراجعه کنید و اگر پیشنهاد ، تجربه و یا سوالی در زمینه درمان پسوریازیس دارید با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.
درمان پسوریازیس
پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس یک بیماری خودایمنی مزمن است که عمدتاً پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری باعث می‌شود سلول‌های پوست تا ۱۰ برابر سریع‌تر از حالت عادی تکثیر شوند. این تکثیر سریع منجر به تجمع سلول‌های پوستی و تشکیل پوسته‌ها و لکه‌های قرمز می‌شود که می‌توانند خارش‌دار و گاهی دردناک باشند.
مکانیسم‌های پسوریازیس در بدن
اختلال در سیستم ایمنی:
فعال‌سازی سلول‌های T: در پسوریازیس، سیستم ایمنی به اشتباه سلول‌های T (نوعی گلبول سفید) را فعال می‌کند، گویی که با عفونت مبارزه می‌کند.
ترشح سایتوکاین‌ها: این سلول‌های T فعال شده سایتوکاین‌ها را آزاد می‌کنند که پروتئین‌هایی هستند که باعث التهاب و تحریک تولید سریع سلول‌های پوستی می‌شوند.
تولید بیش از حد سلول‌های پوستی:
تکثیر کراتینوسیت‌ها: سایتوکاین‌ها ، کراتینوسیت‌ها (سلول‌های پوستی) را تحریک می‌کنند تا به سرعت تکثیر شوند. به طور معمول، سلول‌های پوستی حدود یک ماه طول می‌کشد تا به سطح برسند و ریخته شوند، اما در پسوریازیس این فرآیند تنها چند روز طول می‌کشد.
تشکیل پلاک‌ها: تکثیر سریع سلول‌های پوستی منجر به تجمع سلول‌های مرده در سطح پوست می‌شود که پلاک‌های ضخیم و پوسته‌دار را تشکیل می‌دهند.
علائم پسوریازیس کدام اند؟
اگر تاکنون در مورد اینکه آیا مشکل پوستی شما پسوریازیس هست یا خیر به اطمینان کامل نرسیده‌اید حتماً پیشنهاد می‌کنیم که علائم زیر را به خوبی مطالعه بفرمایید.
ذکر این نکته لازم است که علائم پسوریازیس در محدوده یک رنج خفیف تا شدید را میباشد که می‌تواند شامل هر کدام از موارد زیر باشد.
علائم و نشانه‌های رایج:
لکه‌های قرمز با پوسته‌های نقره‌ای:
این لکه‌ها می‌توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند اما بیشتر در آرنج‌ها، زانوها، پوست سر و پایین کمر شایع هستند.
نقاط کوچک پوسته‌دار:
این نقاط کوچک پوسته‌دار که اغلب در کودکان دیده می‌شوند، می‌توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند.
پوست خشک و ترک‌خورده:
پوست می‌تواند خشک و ترک‌خورده شود و گاهی منجر به خونریزی شود.
خارش، سوزش و درد:
نواحی تحت تأثیر می‌توانند خارش‌دار، سوزش‌دار و دردناک باشند.
ناخن‌های ضخیم یا شیار‌دار:
پسوریازیس می‌تواند ناخن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ضخیم شدن، ایجاد حفره یا شیار در آنها شود.
علائم اضافی:
پلاک‌ها:
پلاک‌های برجسته و تغییر رنگ یافته با سطح سفید یا نقره‌ای.
خواب ضعیف:
تحریک ناشی از علائم می‌تواند منجر به کیفیت خواب ضعیف شود.
تنوع در ظاهر:
تغییرات رنگ:
بثورات می‌توانند در رنگ‌های مختلف ظاهر شوند، به طوری که در پوست‌های روشن قرمز و در پوست‌های تیره بنفش به نظر می‌رسند.
علل ایجاد پسوریازیس چیست؟
همانگونه که در بالا در مورد بیماری پسوریازیس و مکانیسم آن صحبت کردیم می‌دانیم که پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است.
دقت داشته باشید که در کل برای بیماری‌های خودایمنی علت مشخصی تعریف نمی‌شود اما در اینجا در سایتی مثل مستررژیم برای اولین بار می‌خواهیم علت این موضوع را برای شما باز کنیم.
همانگونه که در قسمت توضیحات بیماری‌های خودایمنی خدمت شما گفته شد موضوع مشکلات خودایمنی به روده باز می‌گردد.
در روده چند فاکتور دست به دست هم می‌دهند و ایمنی بدن ما را می‌سازند،اولین مورد دیواره روده است که شامل یک لایه مخاطی و یک لایه سلول است که این‌ها فاصله بین مواد غذایی و خون را تشکیل می‌دهند که مواد غذایی که ما می‌خوریم به صورت انتخابی وارد شوند و هر چیزی که وارد روده شد نتواند به راحتی وارد خون شود.
حال وقتی که این لایه بین خون و مواد موجود در روده آسیب ببیند بسیاری از مواد ناخواسته می‌توانند وارد خون شوند و اختلالی در سیستم ایمنی بدن ما ایجاد کنند.
یکی از این مواد غذایی لکتین هست که در بسیاری از گیاهان وجود دارد و وقتی وارد خون می‌شود به خاطر ظاهر بسیار مشابهی که با سلول‌های بدن دارد می‌تواند باعث اختلال در تشخیص سیستم ایمنی شود و در نهایت منجر به بیماری‌های خودی می‌شود.
در کنار این موارد این ماده می‌تواند بسیاری از گیرنده‌های بدن را نیز چار اختلال کند و پیام‌هایی برای تولید بیش از حد سلول‌های ایمنی دهد.
جدای از این موارد یک قسمت دیگر در روده ما وجود دارد که میکروبیوم یا باکتری‌های همزیست روده ما هستند که این‌ها ۸۰ درصد کل ایمنی بدن یک انسان را تشکیل می‌دهند.
هنگامی که با خوردن مواد غذایی نامناسب منجر به رشد بیشتر باکتری‌های مضر و از بین رفتن باکتری‌های مفید شویم.
البته توضیحات این بحث بسیار مفصل است که در ویدیو مربوط به این مقاله سعی می‌کنیم بیشتر در مورد آن توضیح دهیم.
در کل باید در نظر داشت از زمانی که ورود غذاهای گیاهی تغییر ژن یافته به سیستم قضایی انسان‌ها بیشتر شد این بیماری‌های خودایمنی روزافزون شدند.
امروز ما در آکادمی مستر رژیم ، در دوره جامعه سلامتی هارمونی هورمون‌ها با آموزش در مورد این نوع غذاها و چگونگی بازگرداندن روده به شرایط سالم قبلی ، یعنی دارای دیواره مناسب کاملا شما را به درمان پسوریازیس هدایت خواهیم کرد.
اما یک سری علل ناچیز دیگر در این مورد وجود دارد که می‌توانند موثر باشند که بیشتر توضیح خواهیم داد ؛ اما دقت داشته باشید که مهم‌ترین عامل در ۹۹ موارد تنها با توضیحاتی که در بالا خدمت شما عرض کردیم منطبق است و پس از رفع مشکلات، بیماری به آرامی محو خواهد شد.
در اینجا توضیحی درباره علل دیگر پسوریازیس آمده است:
اختلال در سیستم ایمنی:
ژنتیک:
پسوریازیس معمولاً در خانواده‌ها دیده می‌شود. اگر یکی از بستگان نزدیک شما به این بیماری مبتلا باشد، خطر ابتلا به آن برای شما بیشتر است.
البته باید دقت داشته باشیم که خود عامل ژنتیک پس از دو نسل قابل تغییر است و هنگامی که انسان پس از یک مدت طولانی از مواد غذایی نامناسب استفاده کند می‌تواند منجر به تغییری در ژن‌های او شود و این تغییرات به نسل بعد نیز منتقل شود.
عوامل تحریک‌کننده:
عفونت‌ها: عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی، مانند گلودرد استرپتوکوکی، می‌توانند پسوریازیس را تحریک کنند.
آسیب‌های پوستی:بریدگی‌ها، خراش‌ها، آفتاب‌سوختگی‌های شدید یا سایر آسیب‌های پوستی می‌توانند باعث بروز پسوریازیس شوند.
استرس:سطوح بالای استرس می‌تواند پسوریازیس را تحریک یا تشدید کند.
آب و هوا:هوای سرد و خشک می‌تواند علائم را تشدید کند، در حالی که آب و هوای گرم و آفتابی ممکن است به بهبود آنها کمک کند.
عوامل سبک زندگی:سیگار کشیدن، مصرف زیاد الکل و برخی داروها (مانند بتابلوکرها و لیتیوم) می‌توانند پسوریازیس را تحریک یا تشدید کنند.
تغییرات هورمونی:تغییرات هورمونی، به ویژه در زنان، مانند دوران بلوغ یا یائسگی، می‌توانند پسوریازیس را تحریک کنند.
دارو های موجود برای کنترل و درمان پسوریازیس:
قبل از ذکر داروهای موجود برای کنترل و درمان پسوریازیس باید بدانیم که این داروها به صورت ریشه ای منجر به درمان پسوریازیس نمی‌شوند و تنها می‌توانند علائم سطحی این بیماری را از بین ببرند، البته تا زمانی که از آنها استفاده می‌کنیم.
اما با توجه به رفع علت اصلی که در قسمت علت‌های پسوریازیس خدمت شما عرض کردیم تنها در آن صورت است که می‌توانیم به صورت ریشه‌ای و بدون نیاز به دارو این مشکل را برای همیشه حل کنیم.
درمان‌های موضعی:
- کورتیکواستروئیدها: کاهش التهاب و خارش.
- آنالوگ‌های ویتامین D: کاهش سرعت رشد سلول‌های پوستی (مانند کالسیپوتریین).
- رتینوئیدها: نرمال‌سازی فعالیت DNA در سلول‌های پوستی (مانند تازاروتن).
- مهارکننده‌های کلسینورین: کاهش التهاب و تجمع پلاک (مانند تاکرولیموس، پیمکرولیموس).
- اسید سالیسیلیک: کمک به حذف پوسته‌ها و صاف کردن پوست.
- قطران زغال‌سنگ(کل تار): کاهش پوسته‌ریزی، خارش و التهاب.
نور درمانی (فوتوتراپی)
- فوتوتراپی UVB: قرار دادن پوست در معرض نور ماوراء بنفش B.
- PUVA:ترکیب پسورالن (یک داروی حساس‌کننده به نور) با نور UVA
داروهای خوراکی یا تزریقی:
- رتینوئیدها: کاهش تولید سلول‌های پوستی (مانند آسیترتین).
- سرکوب‌کننده‌های ایمنی: سرکوب سیستم ایمنی (مانند متوترکسات، سیکلوسپورین).
- بیولوژیک‌ها: هدف قرار دادن بخش‌های خاصی از سیستم ایمنی (مانند اتانرسپت [Enbrel]، اینفلیکسیماب [Remicade]، آدالیموماب [Humira]، اوستکینوماب [Stelara]، سکینوماب [Cosentyx]، ایکسکینوماب [Taltz]، گوسلکینوماب [Tremfya]، تیلدراکینوماب [Ilumya]، سرتولیزوماب [Cimzia]).
- مهارکننده‌های فسفودی‌استراز 4 : کاهش التهاب (مانند آپرمیلاست [Otezla]).
- درمان‌های ترکیبی:
اغلب، ترکیبی از درمان‌های موضعی، نور درمانی و داروهای سیستمیک برای مدیریت موثر پسوریازیس استفاده می‌شود.
غذاهای نامناسب در پسوریازیس:
برای افراد مبتلا به پسوریازیس، برخی غذاها می‌توانند علائم را تحریک یا تشدید کنند و کاملا مانع روند درمان پسوریازیس شوند..
در اینجا برخی از غذاهایی که به طور کلی برای پسوریازیس نامناسب در نظر گرفته می‌شوند، آورده شده است:
غذاهایی که باید اجتناب شوند:
- محصولات لبنی: می‌توانند در برخی افراد التهاب ایجاد کنند.
- غذاهای فرآوری شده: اغلب حاوی چربی‌ها و قندهای ناسالم هستند.
- غذاها و نوشیدنی‌های شیرین: مصرف زیاد قند می‌تواند منجر به التهاب شود.
- گلوتن: برخی افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است به گلوتن حساسیت داشته باشند.
- سبزیجات خانواده شب‌بو: شامل گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی، بادمجان و فلفل که می‌توانند در برخی افراد التهاب ایجاد کنند.
- الکل: می‌تواند التهاب را افزایش داده و با اثربخشی برخی درمان‌های پسوریازیس تداخل داشته باشد.
نمونه‌هایی از غذاهایی که باید محدود یا اجتناب شوند:
غذاهای سرخ شده: مانند سیب‌زمینی سرخ کرده و مرغ سرخ شده.
تنقلات فرآوری شده: مانند چیپس و کوکی‌ها.
خوراکی‌های شیرین: شامل آب‌نبات و نوشابه.
نان سفید، پاستا و برنج: این کربوهیدرات‌های تصفیه شده می‌توانند سطح قند خون را افزایش دهند.
مارگارین و روغن نباتی جامد: حاوی چربی‌های ترانس که می‌توانند التهاب را افزایش دهند.
راهکار ریشه ای درمان پسوریازیس:
درمان پسوریازیس وابسته به عوامل مختلفی است از جمله تعادل هورمون‌های بدن ،میکروبیوم روده، بازگشت لایه‌های محافظتی روده ،درمان نشتی روده و … که هر کدام از موارد بالا تنها با رعایت رژیم غذایی درست قابل انجام است.
دقت داشته باشیم که از زمانی که مواد غذایی متنوع وارد برنامه غذایی انسان‌ها شد و رشد چشمگیری در زمینه کشاورزی و تغییرات ژنتیکی غذاها رخ داد بیماری‌های خودایمنی به صورت ناگهانی رشد بسیاری در جوامع داشتند.
مصرف این گونه غذاها از جمله غذاهایی با فروکتوز بالا و قند بالا می‌توانند آسیب‌های به روده وارد کنند و منجر به اختلال در سیستم ایمنی بدن شوند.
درمان پسوریازیس نیز وابسته به این عوامل است که ابتدا باید دیواره روده ترمیم شده و ورود این غذاها به داخل بدن کنترل شود.
البته در دوره جامع سلامتی هارمونی هورمون‌ها کاملاً راهکار طبقه‌بندی شده در اختیار شما قرار داده شده است که چگونه تمامی این موارد از جمله هورمون‌های بدن را نیز تنظیم کنید و روده را به حالت اولیه خود بازگردانید.
درمان پسوریازیس
آیا این نوشته برایتان مفید بود؟
